مروري بر معماي گروگان هاي فرانسوي در عراق

سرويس بين الملل خبرگزاري مهر:  كريستين چسنات و جرج مالبرانت دو روزنامه نگار فرانسوي در تاريخ 20 اوت (30 مرداد) در عراق توسط يك گروه تروريستي با نام ارتش اسلامي ربوده شدند و عليرغم تلاش ديپلماتيك فرانسه براي آزادي آنها، اين دو خبرنگار هنوز در بند هستند.

كريستين چسنات خبرنگار راديو فرانسه و راديو بين المللي فرانسه و جرج مالبرانت خبرنگار ويژه روزنامه فيگارو و محمد الجندي راننده سوري آنان از 20 اوت در حاليكه بغداد را به مقصد نجف شهر مقدس شيعيان و محل درگيري سربازان آمريكايي و مبارزان  طرفدار مقتدي صدر ترك مي كردند، ناپديد شدند. اين دو تن كه از آنان خبري در دست نيست، در وضعيت كاملا نامعلومي توسط گروه ارتش اسلامي در عراق ربوده شدند و خبر ربوده شدن آنها در 28 اوت توسط تلويزيون الجزيره منتشر شد. تصوير اين دو روزنامه نگار فرانسوي نيز پخش شد و شانتاژ ها آغاز شد كه ارتش اسلامي در قبال آزادي اين دو تن خواهان لغو قانون منع حجاب در مدارس دولتي فرانسه است.

اما گروگان هاي فرانسوي در اذهان به يك معما تبديل شد زيرا هر بار كه يكي از منابع رسمي فرانسه در مجامع مختلف به اعلام خبر يا اظهار نظر درباره اين گروگان ها پرداختند، گفتند كه به دلايل امنيتي نمي توانند جزييات گفتگوهاي انجام شده براي آزادي گروگان ها را فاش كنند و به همين اندك بسنده كردند كه تلاش هاي جدي و ديپلماتيك پاريس براي آزادي دو خبرنگار ربوده شده ادامه دارد.

در همين حال و به ويژه پس از كشته شدن "انزو بالدوني" گروگان ايتاليايي كه توسط همين گروه در 24 اوت ربوده شده بود، دولت فرانسه به طور كامل بسيج شد تا گروگان ها را آزاد كند.  ارتش اسلامي عراق در فيلمي اعلام كرده بود كه 48 ساعت به دولت برلوسكوني فرصت مي دهد تا 3 هزار نيروي خود را از عراق بيرون بكشد  تا گروگان مذكور آزاد شود. اما 26 اوت كه چنين اتفاقي رو نداد، فيلمي منتشر شد كه كشته شدن اين گروگان ايتاليايي را نشان مي داد.

به اين ترتيب بود كه از صبح روز 29 اوت رفت آمد وزراي فرانسوي در ميان كاخ متينون و اليزه آغاز شد. ستاد بحراني در كاخ متينون كه كاخ نخست وزيري فرانسه  است تشكيل شد  كه ميشل بارنيه وزير امور خارجه ، دومينيك دوويلپن وزير كشور و رنو دونديو دو وابرس وزير ارتباطات در ابتدا در اين ستاد حضور يافتند. اما در همان روز ميشل اليوت ماري وزير دفاع و ژان فرانسوا كوپه سخنگوي دولت نيز به اين ستاد فراخوانده شدند.

دومينيك دوويلپن در همان زمان دفتر شوراي ملي مسلمانان (CFCM)  را نيز دعوت كرد. محمد بچاري رييس فدراسيون ملي مسلمانان فرانسه و معاون  CFCM و دليل بوباكور رييس آن شورا و روحاني مسجد پاريس كه همگي گروگان گرفته شدن خبرنگاران را محكوم مي كردند، در ستاد بحران مذكور حضور يافتند.

در آستانه تشكيل  اين بسيج استثنايي بود كه اولتيماتوم رسمي ارتش اسلامي مبني بر لغو قانون منع نشانه هاي مذهبي در فرانسه به پايان رسيد. سپس با واسطه گري تلويزيون الجزيره اين اولتيماتوم 24 ساعت ديگر هم تمديد شد. كمي پس از آن، فيلمي پخش مي شد كه گروگان از مردم فرانسه درخواست مي كردند بر ضد قانون منع حجاب به تظاهرات بپردازند.

اما به نظر مي رسد كه مطرح كردن موضوع حجاب و مخالفت با قانون جديد فرانسه فقط يك دست آويز بود. فرانسه كه در واكنش به ربوده شدن خبرنگاران خود در عراق اظهار "شگفت زدگي" مي كرد، اعلام كرد كه پاريس از ابتدا در عراق و اشغال اين كشور دخالت نكرد و انتظار چنين رفتاري را نيز نداشت و چنين موضعي طبيعتا حمايت كشورها و مجامع متعددي را در منطقه و جهان از فرانسه به دنبال داشت.

دوشنبه 30 اوت اخبار متناقضي از آزادي گروگان ها در عراق رسيد. در حاليكه تلويزيون العربيه آزادي آنان را قريب الوقوع اعلام كرد. در عراق 12 نپالي كه آنها هم از 20 اوت ربوده شده بودند توسط يك گروه نزديك به القاعده كشته شدند.  ميشل بارنيه وزير امور خارجه فرانسه در امان پايتخت اردن با مروان معشر همتاي اردني خود و شاه عبدالله دوم ديدار و درباره آزادي گروگان ها گفتگو كرد. هوبرت كولين دو وردير يك از استانداران اسبق فرانسه نيز به بغداد رفت تا با ارتش اسلامي ارتباط برقرار كند. اين حركات كاملا ديپلماتيك روز به روز افزايش يافت. ژنرال فيليپ راندوت عضو سابق دفتر امنيت خارجي فرانسه و مشاور دفتر امنيت ملي نيز در راس گروهي ويژه  در عراق حضور يافت.  وي در آزادي گروگان هاي لبناني در سال 1986 نيز نقش قابل توجهي داشت.

در پاريس تصوير كريستين چسنات و جرج مالبرانت بر ديوار هتل "دو ويل" نصب شد.

روز يكم سپتامبر هيئتي سه نفره از شوراي ملي مسلمانان از اردن به بغداد رفتند. محمد بچاري رييس فدراسيون ملي مسلمانان فرانسه و عبدالله ذكري نماينده مسجد پاريس و فواد علاوي رييس اتحاديه سازمان هاي اسلامي فرانسه با اعضاي شوراي علماي سني و واسطه هاي مبارزان عراقي ديدار كردند.

جزييات هيچ يك از اين ديدارها و گفتگو ها كه "تلاش هاي ديپلماتيك" ناميده مي شد، فاش نشد و مدام اين نظريه قوت گرفت كه گويا مسئله گروگان ها مسئله اصلي گفتگو نيست و فرانسوي ها درباره موضوعات ديگري با اهل سنت عراق مناظره مي كنند. به هر حال فرانسه كه در طول يك سال و نيم اخير كاملا دست به عصا رفت و از هر گونه گفتگو مشاركت در عراق پرهيز كرد اين بار با عراقي ها وارد گفتگو شده و حاضر نيست به دلايل "امنيتي" هيچ نكته اي از گفتگو ها را فاش كند.

در روز 2 سپتامبر خبر رسيد كه دو گروگان زنده و سالم هستند و با آنان رفتار مناسبي انجام مي شود. اين خبر خوب توسط برنارد باژوليه سفير فرانسه در بغداد اعلام و همان شب توسط وزير امور خارجه فرانسه  در امان اردن  تاييد گرديد. رنو دونديو دو وابرس تاييد كرد كه گروگان ها ديگر در دستان ربايندگان اصلي نيستند. آزادي كريستين چسنات و جرج مالبرانت و راننده سوري آنها به نظر قريب الوقوع مي رسيد تا اينكه  ارتباط با افرادي كه مي توانستند در آزادي گروگان ها نقش داشته باشند، صورت گرفت و خوش بيني ها را تا حدي كم كرد. سه نماينده شوراي ملي دين مسلماني كه قول داده بودند بدون آزاد كردن گروگان ها عراق را ترك نكنند، دست خالي از عراق به پاريس بازگشتند.

اطلاعيه اي كه در تاريخ 6 سپتامبر در يك سايت اسلامي از سوي ارتش اسلامي منتشر شد، از پاريس درخواست 5 ميليون دلار غرامت در قبال آزادي گروگان ها مي كرد. در اين بيانيه نامي از حجاب آورده نشده و فقط از فرانسه خواسته شد كه به غير از پرداخت غرامت از دخالت در امور سياسي عراق هم پرهيز كند.

ارتش اسلامي در تاريخ 8 سپتامبر بدون اينكه درباره آزادي گروگان ها مطلبي را اعلام كند فرانسه را عامل جنايت  خواند و در 14 سپتامبر نيز در سايتي اسلامي نوشت كه فرانسه دشمن مسلمانان است.

به هر حال موضوع هنوز مسكوت مانده است و معماي گروگان هاي فرانسوي در عراق كه بي شك موضوعي فراتر از يك گروگان گيري عادي است حل نشده است.